portfolio web templates


Korte biografie

Jos Hameleers, geboren op 6 februari 1948 in Sint Pieter (Maastricht). Vader Nol leefde van 1897 tot 1975 en moeder Mary van 1905 tot 1999. In 1974 getrouwd met Marianne ter Meulen. Twee dochters: Reineke (1977) en Marte (1980).

Mijn ouders hadden een tuindersbedrijf tegen de St. Pietersberg. Ik kom uit een gezin van 6 kinderen, waarvan ik de laatste was.

Mijn vader zong bij de Mastreechter Staar en het kerkkoor. Mijn broers zongen Gregoriaans en Byzantijns terwijl er op zondagmiddag Belcanto uit de radio klonk. Zelf speel ik klassiek gitaar.

In 1973 deed ik eindexamen aan de de Stadsacademie te Maastricht. Sinds die tijd ben ik werkzaam als zelfstandig kunstschilder/graficus.

1978 verhuisd naar Mheer (zie ook hier en hier). Een dorpje tussen de heuvels van Zuid-Limburg.

In 1999 kwam een droom in vervulling toen ik mijn atelier verhuisde vanuit de woonkamer van ons vakwerkhuis naar een nieuw, ruim atelier naast het woonhuis.

Artistieke Biografie

Als kind van je tijd heeft de tijdsgeest altijd zijn uitwerking. Maar in de kunst geloof ik niet in engagement. Mijn werk is dan ook geen verzet tegen of vlucht weg van deze tijd, maar slechts de uitdrukking van een verlangen naar schoonheid.

Opgegroeid in een tuindersmilieu is voor mij de affiniteit met de natuur een vanzelfsprekendheid. Al vroeg in mijn kindertijd fietste ik door het Limburgse Heuvelland. Met mijn vriendjes en mijn eerste kromme racestuur. Ook tijdens mijn academietijd ging er een magnetische werking uit van de omgeving. De open ruimte, de luchten, de structuur van de heuvels. De thema's die ik schilderde hadden altijd direct of indirect te maken met buiten. Zelfs in de meer experimentele fase van mijn artistieke ontwikkeling was die link er altijd.
Na de academie - De eerste jaren na de academie stonden in het teken van het begrijpen van het landschap in de eigen omgeving. In die tijd heb ik hoofdzakelijk getekend, bijna altijd buiten. De vraag die telkens centraal stond, was "hoe de omgeving te 'vangen' of 'vertalen' in een tekening of schilderij?". Dit ambachtelijke proces had behalve een artistieke ook een technische kant. Mijn schildertechniek ontwikkelde van eidooier naar standolie en zo verder, steeds zoekend naar kwalitatief het beste. In het begin met de bijbel van Doerner in de hand, later met alles wat er op dat gebied uitgegeven werd. In de loop der jaren heb ik zo mijn werkwijze steeds verder verfijnd, waarbij de eeuwenoude glaceertechniek als uitgangspunt dient. Naast schilderijen maak ik ook etsen, pentekeningen en een enkele keer kleurpotloodtekeningen. 
 
Onderwerpen - Binnen mijn werk is er een scala aan onderwerpen. Dat varieert van zuiver landschappelijke werken tot werken waarin een menselijke figuur centraal staat. Meestal gaat het om het spanningsveld tussen de al dan niet dominante mens en bijvoorbeeld de stilte van alleen natuur. Ter afwisseling heb ik ook wel portretten gemaakt. Maar of het nu gaat om opdrachten of vrij werk, alles moet spelen in een eigen wereld. Een wereld die nog steeds in beweging is.  
 
Uitvalsbasis - Vanuit de plek waar ik woon en werk bestrijk ik een groot gebied. Dat is voor mij een onuitputtelijke bron van decorum en onderwerp. Het Maasdal, Heuvelland, Land van Herve, de Franstalige cultuurinvloeden: deze grensstreek biedt ongekende mogelijkheden. 
 
Vervreemding - Voor iemand met een vader uit het eind van de 19e eeuw, creëert het huidige tijdsgewricht een behoefte aan geborgenheid. Kleinschaligheid is voor mij als kunstenaar dan ook van groot belang. Alles draait immers om groei in deze tijd van globalisering, grootschalige landbouw enzovoort. Het zou naïef zijn om te denken dat je als kunstenaar kunt ontkomen aan de invloed van de vervreemdende en absurde actualiteit. Als kind van je tijd heeft de tijdsgeest altijd zijn uitwerking. Maar in de kunst geloof ik niet in engagement. Mijn werk is dan ook geen verzet tegen of vlucht weg van deze tijd, maar slechts de uitdrukking van een verlangen naar schoonheid. 
 
Inspiratie - De mensen die figureren in mijn werk haal ik uit mijn directe omgeving, familie, vrienden, kennisen. Ze moeten passen bij mijn onderwerp en er een onderdeel van kunnen zijn. Uit het grote aantal ideeën die ik in mijn hoofd heb komt er altijd eentje bovendrijven. Ideeën schrijf ik op of ik maak er een krabbelschets van. Soms is een onderwerp al jaren bezig met rijpen. Die ene boom waar je jarenlang mee geleefd hebt, kan plotseling heel duidelijk naar voren komen. Dan past hij in de poëtische ruimte van het schilderij. Soms combineren onderwerpen spontaan en een enkele keer is een vers idee meteen te gebruiken.